Fictiedossier

Mijn filmverslag gaat over de film the Freedom writers. De film gaat over een blanke vrouw, Miss Gruwell, die les wil gaan geven op een school. Op die school zitten kinderen met een donkere huidskleur en kinderen met een witte/lichte huidskleur. Miss Gruwell geeft Engels aan de eerste klas. In de klas zitten kinderen met veel problemen. Miss Gruwell heeft in het begin veel moeite om de klas op orde houden maar na een tijdje lukt het Miss Gruwell om de kinderen naar haar te laten luisteren. De klas en Miss Gruwell werden hoe langer ze bij elkaar waren hoe beter bevriend. Miss Gruwell organiseert allemaal uitjes en koopt boeken van haar eigen geld om dat de school niet wil investeren in “zwarte kinderen”. Miss Gruwell neemt meerdere baantjes om dat allemaal te kunnen financieren. Ze bedenkt opdrachten voor de kinderen die ze kunnen maken. Eén van de opdrachten is een dagboek schrijven van iedere dag iets hoeft niet lang te zijn maar iets. Aan het einde van leerjaar 2 moeten de kinderen hun dagboek op de computer zetten zo dat het een boek word (net als Anne Frank). Ze noemen zichzelf The Freedom writers.

 

De film The Freedom writers is een film die is gebaseerd op een echt verhaal. Dat betekent echter niet dat de film non-fictie is, want het verhaal is “gebaseerd” wat eigenlijk ook betekent dat het verhaal op de grond van een ander verhaal gemaakt is dus het verhaal is niet helemaal verfilmd zoals het echt gebeurd is. De film is dus fictie.

 

De film is erg goed gefilmd. Het is erg leuk om te zien dat de leerlingen in de film ook nog thuis gefilmd woorden. Zodat je je nog beter kan inleven in de leerlingen. Je kunt echt zien dat de regisseurs daar erg goed over na hebben gedacht. Verder vind ik dat de flashbacks erg mooi gevormd zijn en ik vind het erg goed dat in de flashbacks alleen de hoognodige informatie te horen krijgt en alleen de hoognodige beelden te zien krijgt anders word het te langdradig.

 

Het genre van de film is onder andere biopic. Biopic houd in dat als je een film maakt dat je dan een of meerdere levens van personages uit de film. Verder heeft de film ook het genre drama. Het genre drama houd in dat het een emotionele film is waarbij je je goed in kan leven in de personages van de film, bijvoorbeeld als er iets in de film lijkt op jouw leven dat kan je je goed in de emoties van de personage inleven.

 

De muziek helpt ook om de film nog emotioneler te maken, zodat het genre drama er beter uit komt. Als je een film kijkt is het erg belangrijk dat er niet echt stiltes vallen maar dat er altijd dan als extra ietsje er een zachtjes muziek onder zet.

 

De film trekt je heel erg mee in het verhaal. Ik voelde een beetje wat de kinderen in de film voelden. Ik voelde de angst, de moed, het vertrouwen in elkaar en in zichzelf en het verdriet dat ze met zich mee moeten dragen. Ik voelde me blij wanneer er een stukje van het verhaal goed afgelopen was. Wat ik wat minder vond ik de film is dat er wel erg veel geweld in voor kwam. Waarschijnlijk hoort het wel zo maar er kwamen bijna meer geweren in voor dat bloemen die je kon zijn in het gras. Wat dat weer een erg mooi moment was toen ze over de streep deden. Er was een vraag bij die luide als volgt wie van jullie heeft er een vriend of familie lid verloren? toen stond bijna iedereen over de lijn. Ik vond dat best heftig. Ik beantwoordde die vraag en de ander vragen toen in mijn hoofd. Ik had toen een beetje afwisselende antwoorden de ene keer hetzelfde als de meeste mensen in de film en de

andere keer had ik hetzelfde als de minderheid van die klas.