Fictiedossier

Erfenis
Ik heb de serie Erfenis gelezen. Erfenis bestaat uit vier boeken. Het eerste boek heet Eragon, het tweede boek heet Oudste, het derde boek heer Brisingr en en vierde boek heet Erfenis. Deze serie is geschreven door Christopher Paolini. Hij begon met het schrijven van deze serie toen hij 15 jaar was. Toen Christopher 15 was werd het eerste boek een wereldwijd succes.  Nadat ik de achterkant van het eerste boek had gelezen leek het mij een erg leuk boek om te lezen. De serie gaat over een jongen, Eragon, op een dag vind hij een blauwe steen in het Schild. Deze steen blijkt een drakenei te zijn. Eragon brengt zijn draak, Saphira, in het geheim groot. Maar als er op een dag twee Ra'zac het dorp binnen komen wordt Eragon's leven opeens anders. Eragon vlucht weg uit het dorp samen met Brom, de verhalen verteller uit het dorp. Ze beleven een spannend avontuur met vele gevaren.
In deze boeken krijg je veel te weten over de geschiedenis van het land waar het zich afspeelt, ik heb daarom een opdracht bedacht waarbij ik de geschiedenis kan gebruiken. De opdracht is eigenlijk de geschiedenis van het land op volgorde van wat eerst gebeurde naar wat zich voor het laats heeft afgespeeld.

 

De geschiedenis

Toen er aan het eind van de oorlog tussen vrede werd gesloten tussen draken en elven, werden de Rijders in het leven geroepen, om er voor te zorgen dat een dergelijk conflict tussen de draken en de elven nooit meer zou kunnen ontstaan. Koningin Tarmunora van de elfen, en de draak die was gekozen om de draken te vertegenwoordigen, wiens naam in geen enkele taal kan worden genoemd. besloten dat een algemeen verdrag niet voldoende zou zijn. Een paar handtekeningen op een stuk papier betekenen niet voor een draak. Het bloed stroomt vurig en dik door de aderen van de draken, en wanneer de draken voldoende tijd zouden worden gegeven, was het onvermijdelijk dat we opnieuw met de elven zouden botsen, zoals dat in de loop van millennia ook met de dwergen was gebeurd. Maar anders dan de dwergen konden de draken noch de elven een andere oorlog veroorloven. Er waren allebei te machtig en zouden elkaar vernietigen. De enige manier om dat te voorkomen, het enige zinvolle akkoord, was een magische verbinding tussen de draken en de elven. 
De allerwijste magiërs van de elfen hadden negen jaar nodig voor het formuleren van de vereiste bezwering. Toen het zover was, verzamelden elfen en draken zich bij de stad Ilirea. De elven zorgen voor de structuur van de bezwering, de draken voor de kracht =, en zo slaagden ze er samen in de zielen van de elfen en draken met elkaar de versmelten. Die versmelting veranderde ons. Wij Draken, kregen - naast diverse andere verworvenheden van de beschaving - het vermogen om te spreken, terwijl de elfen, die daarvoor een dezelfde levensspanne kenden als de mensen, vanaf dat moment net zo oud werden als draken. Uiteindelijk was de invloed op de elven het grootst. De draken magie - die elke vezel van het draken wezen doordrenkt - werd overgedragen op de elfen en gaf hun met het verstrijken van de rijd de kracht en de sierlijkheid waar ze nu bekend mee zijn. De mensen zijn nooit zo sterk beïnvloed, omdat ze pas na de voltooiing daarvan aan de bezwering werden toegevoegd. Dus de magie heeft bij de mens minder tijd gehad om haar werk te doen dan bij de elfen. Toch heeft het de mens al wel verfijnd. 
In de bezwering die onder leiding van koningin Tarmunora tot stand kwam, was het mechanisme verwerkt dat een net uit het ei gekropen drakenjong in staat stelt een band te vormen met zijn of haar rijder. Wanneer een draak besluit een ei aan de Rijders te geven, worden er bepaalde woorden over het ei uitgesproken om te voorkomen dat het drakenjong uitkomt voordat het in contact is gebracht met degene die het tot zijn of haar Rijder kiest. Omdat de tijd dat een draak in het ei kan blijven onbeperkt is, maakt het niet uit hoe lang het duurt voordat hij uitkomt. Dat heeft geen enkele schadelijke invloed op het jong. De band die ontstaat tussen een Rijder en een draak, is niets anders dan een aanzienlijk versterkte versie van de band tussen de draken en de elven. De mens of de elf wordt steeds sterker en mooier, terwijl sommige van de woestere trekken van een draak worden verzacht door een beredenerende kijk op dingen. 

Toen de mens in Alagaësia arriveerden, achthonderd jaar geleden, hebben ze ver door het land gezworven, op zoek naar een geschikte plek om zich te vestigen. Uiteindelijk viel viel de keus op de Palancarvallei - hoewel die toen nog niet zo heette - omdat het een van de weinige locaties was die ze konden verdedigen en die niet door de elven of door de dwergen was opgeëist. Daar begon jullie koning, Palancar, met de stichting van een machtige staat. In een poging zijn grenzen te verleggen, verklaarde hij de elven de oorlog, hoewel we hem niet hadden geprovoceerd. Tot drie keer toe viel hij aan, en tot drie keer toe versloegen wij zijn leger. De kracht van de elven joeg de edelen angst aan, dus ze pleitte voor vrede bij hun leenheer voor vrede. Hij negeerde hun goede raad. Daarom rechtten de edelen zich tot de elven met een verdrag, dat we ondertekenden zonder dat de koning er weet van had. Met de hulp van de elven werd Palancar overmeesterd en verbannen uit de vallei, maar zijn familie en hun vazallen weigerden de vallei te verlaten. Omdat we hen niet wilden vermoorden, hebben we de toren van Ristvak'baen laten oprichten, zodat de rijders over Palancar konden waken en ervoor konden zorgen dat hij nooit meer naar de macht zou grijpen om de rest van Alagaësia de oorlog te verklaren. het duurde niet lang of Palancar werd gedood door een zoon die niet wilde wachten tot de natuur zijn loop nam. Daarna bestond de politiek binnen de familie uit moord, verraad en andere verdorvenheden, zodat het huis Palancar werd teruggebracht tot een schim van zijn vroegere grootsheid. Zijn afstammelingen zijn echter nooit vertrokken, en in Therinsford en Carvahall stroomt nog altijd koninklijk bloed. Deze gebeurtenis was de reden dat Anurin - Vraels voorganger als hoofd van de lijders - de reden ook mensen in hun gelederen toe te staan, om dergelijke conflicten in de toekomst te voorkomen

De Rijders werden bewaarders van de vrede onderwijzers, genezers, natuurfilosofen en de grootste van alle magiërs.  Na vele jaren van vrede doodden strijdlustige Urgals de draak van een jonge menselijke rijder die Galbatorix heette. Het verlies maakte hem waanzinnig, en toen de Ouderlingen weigerden hem een andere draak te geven, nam Galbatorix zich voor de rijders te vernietigen. Hij stal een ander draak – die hij Shruikan noemde en die hij met duistere bezweringen dwong hem te dienen – hij verzamelde een groep van dertien verraders om zich heen: de meinedigen. Met de hulp van die wrede onderdanen wierp Galbatorix de rijders omver. Hij doodde hun leider, Vrael, en riep zichzelf uit tot koning van Alagaësia. Zijn daden dwongen de elfen zich terug te trekken in het dennenwoud en de dwergen om zich te verstoppen in hun tunnels en grotten, en geen van beide volken komt nu noch uit hun schuilplaats tevoorschijn. De patstelling tussen Galbatorix en de andere volken houdt al meer dan honderd jaar stand. In die honderd jaar zijn al Galbatorix zijn bondgenoten gestorven.

Het Broddring Koninkrijk was het land van de mensen, vóór de val van de rijders. Nadat Galbatorix Vrael had gedood, vloog hij met de meinedigen naar Ilirea. Hij zette koning Angrenost af en eigende zich diens troon en titels toe. Het Broddring koninkrijk vormde toen het hart van Galbatorix' veroveringen. Hij voegde Vroengard en andere landen in het oosten en zuiden aan zijn bezittingen toe en schiep aldus het rijk zoals dat nu is. 

 

Voor deze opdracht heb ik het eerste het het tweede boek een tweede keer gelezen. Ik heb dat gedaan om er stukjes uit te vissen om ze daarna samen te plakken tot wat grotere stuken tekst. Ik vindt deze boekenserie echt heel leuk en ik heb veel plezier beleefd aan het lezen van deze serie. Deze serie heeft in totaal 2227 pagina's. Ik heb deze serie gelezen in twee weken. Het was een heel meeslepend verhaal en je kon eigenlijk niet meer stoppen met lezen, dus heb ik hard doorgelezen. Ik hoop nu op een vijfde deel (wat waarschijnlijk niet komt) en ga die dan ook snel lezen.